نیاز

چه کس گفت ،باشد غنی نیکبخت

                                    ویا کارگر را بود عمر سخت

هر آنکس اینگونه گوید سخن

                                بگویش غنی بیش بیند مِحَن

علی رغم این گر کند کس بیان

                                   نگاه ار کند ژرف ،بیند عیان

که زحمتکشان بر سر رهگذر

                                       بخوابند راحت بدون حذر

نه در فکر فردا که چون می شود

                         نه مالی که ، کم یا فزون می شود

پشیمان نباشند از روز پیش

                                نه در فکر کمبود بوده نه بیش

ولی مالدار مرفه کجا؟

                             به عمر خودش کرده خوابی بجا

اگر پشه ای دور اوتاب خورد

                                کلافه شد از آن وخوابش نبرد

همینگونه وقتی خوراکی خورد

                              به زحمت خوراکش فرو می برد

کند نفخ بسیار وسنگین شود

                                زبی اشتهائیش غمگین شود

نبیند حلاوت به دور وبرش

                            شود حبس در خانه ، بندد درش

چو عمر تلاشش به پایان رسد

                                 که جنگ ودعوای طفلان رسد

که فرزند او هم بدان مال مفت

                                نخواهد توانست آسوده خفت

                   

                    شاعر...؟!